Leniec alpejski to przedstawiciel rodziny sandałowcowatych. Zaliczany jest do pasożytów. Posiada specjalne ssawki, dzięki którym pozbawia innych roślin wody oraz soli mineralnych. W naturalnych warunkach występuje w Europie oraz na Kaukazie – i tylko w górach (co zresztą sugeruje sama jego nazwa). Czerwona lista roślin i grzybów Polski sklasyfikowała go jako gatunek zagrożony wyginięciem – i to w krytycznym stopniu. Nie tylko zresztą w Polsce jest to rzadka roślina. Jej łodyga osiąga na długość przeciętnie do trzydziestu centymetrów maksymalnie. Liście występują na niej w bardzo niewielkich ilościach. Ma ona poza tym lekko krzaczasty kształt. W górnej jej części pojawiają się kwiaty. Zebrane są one w grona. Mają biały kolor z bardzo wyraźnym, delikatnie zielonym odcieniem. Leniec alpejski jest byliną. Czas jego kwitnienia przypada na okres pomiędzy miesiącami majem oraz lipcem. Jeżeli natomiast chodzi o jego siedlisko, jest spotykany na rozmaitych partiach górskich – aż po alpejskie piętro.
Pszeniec gajowy przynależy do rodziny zarazowatych. Zaliczany jest do pasożytów. Dzięki specjalnym przyssawkom pozbawia inne rośliny wody wraz z solami mineralnymi. Oprócz tego jest również trującą rośliną. W naszym kraju jest gatunkiem dość rozpowszechnionym – szczególnie na ternach nizinnych, a ponadto również w niskich górach. Charakteryzuje się sporą zmiennością morfologiczną. Tylko w naszym kraju wyszczególnić można kilka jego podgatunków. Jeżeli natomiast chodzi o biotop, to występuje w zaroślach oraz liściastych lasach. Jego łodyga osiąga na długość przeciętnie od piętnastu centymetrów do nawet siedemdziesięciu. Liście z kolei odznaczają się jajowatym kształtem. Kwiaty zbierają się w grono, przy czym jest ono dosyć luźne. Czas kwitnienia przypada na okres pomiędzy miesiącami lipcem oraz wrześniem. Pszeniec gajowy jest owadopylną rośliną, jednakże zapylić ją są w stanie tylko te owady, które posiadają długie aparaty gębowe. Owocem rośliny jest torebka posiadająca kształt jajowaty.
