Pomidor i papryka

Pomidor w tunelu, tak jak i w szklarence, prowadzimy na jeden pęd, a więc wszystkie pędy wyrastające z kątów liści należy możliwie wcześnie wyłamywać. Nie zaleca się wycinania ich nożem, ponieważ grozi to przenoszeniem wirusów z porażonych -roślin na zdrowe. Następnym elementem cięcia jest ogławianie roślin, czyli usuwanie wierzchołka pędu nad określoną liczbą gron kwiatowych. Liczba pozostawionych gron zależy od metody i terminu uprawy oraz liczby roślin na jednostce powierzchni. Im mniej gron, tym szybszy zbiór, ale i mniejszy plon. Prowadząc uprawę pod okryciem, warto przeprowadzić hormonizację pomidorów preparatem Betokson. Zabieg ten stosuje się dwukrotnie – podczas kwitnienia pierwszego i drugiego grona. Folii z tunelu nie zdejmuje się całkowicie, a w okresach chłodnej i deszczowej pogody należy folię naciągnąć, chroniąc w ten sposób owocujące pomidory. Przy uprawie papryki w tunelach foliowych rozsadę przygotowuje się podobnie jak rozsadę pomidora. Okres przygotowania jej trwa 7-8 tygodni, a więc sieje się nasiona w końcu marca do skrzynki i następnie pikuje do doniczek o średnicy 8-10 cm. Zahartowaną rozsadę papryki sadzi się w drugiej połowie maja w rozstawie 50X40 cm lub 50X30 cm, względnie pasmowo-rzędowo – 5-6 roślin na 1 m2. Papryka nie wymaga cięcia i hormonizacji, a palikowanie nie jest konieczne. Zbiór rozpoczyna się pod koniec lipca. Z papryk słodkich można uprawiać: Shumenski Rotund, Poznańską Słodką i Remi.