KORZYSTNY START

For­muła ta stanowi niemalże wyzwanie do opracowania nowego ładu, nowej taktyki, która pozwoliłaby urze­czywistnić wyższą formę lecznictwa, jaką jest profi­laktyka globalna. Inaczej mówiąc — urzeczywistnić międzynarodową politykę ochrony zdrowia zgodnie z postulatem Światowej Organizacji Zdrowia, przedło­żonym światu na konferencji w Ałma Acie w 1979 ro­ku, wzywającym wszystkie organizacje do- troski o zdrowie wszystkich społeczności. Jednym z jej atry­butów jest nieustanna oświata zdrowotna ludzkości. Ustawiczna oświata zdrowotna stanowi zasadnicze narzędzie pracy dla „profilaktologów jutra” w dzie­dzinie coraz sprawniejszej ochrony ludzkiego zdrowia. Możliwa zaś jest ona jedynie przez ochronę natural­nego środowiska. Winna więc być tak uporządkowa­na — i ujęta w zasady wiodące do zdrowia narodów świata — jak gramatyka zawierająca zasady popraw­nego używania języka. Korzystny start tej globalnej profilaktyki, której synonimem jest wiedza i nauka o przetrwaniu, wy­maga refleksji nad istotą samej nauki, istotą środowi­ska, zmienianego metodami naukowymi, oraz refleksji nad ludzkim mózgiem, w którym zachodzą mechaniz­my sprzęgające zwrotnie kulturę z naturą.Snując refleksje nad nauką uświadamiamy sobie, że rodzaj ludzki w,toku swej ewolucji biologicznej i kul­turowej wypracował ją jako instrumentarium, które­mu nadał kształt wiedzy empirycznej i wiedzy nau­kowej. Pieczę nad nim powierzył pracownikom nauki, a więc naukowcom i uczonym.